Özlemişim :)
Uzun bir aradan sonra tekrar okula gidince, insan ne kadar özlediğini anlıyor. Ne tasasız günlermiş meğer, ekmek elden su gölden! Ama o zaman biz öğrencilere sorsalar, hayat ne kadar zor, ne sıkıcı, dersler, sınavlar... sayar da sayardık :)
İnsanoğlunun çözülemez sırrı; her zaman geçmişte yaşadıklarımıza kolay ve gülünç deriz. Ama o anda herşey çok zorlu gelir bize. Neden acaba? Zamanın, herşeyin ilacı olma muhabbeti mi desem?
İlkokulda, okula gitmek zordu, okuma yazmayı çözmek zordu. Ortaokula girmek zordu. Ortaokulda dersler zordu, keza lisede de. Lisede işin içine bir de üniversite sınavı girdi, hayat hepten zorlaştı! "Ah bir kapağı atsak şu üniversiteye" dedik. Attık da. Sonra ne oldu? "Bir bitirebilsek" dedik. Bitirdik, iş bulma çilesi.
Şu an ev geçindirme derdiyle baş etmemizden mütevellit, üniversite hayatı birden gözüme çok cazip görünmeye başladı :) Ama bir gerçek var ki, çok eğleniyorduk arkadaşlarımızla. Çok güzel günlerdi. Geri dönme fırsatınız olsa döner miydiniz?
Ben dönerdim :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder